Obrazy i rze?by

czyje dzie?a s? u nas wystawiane?
P?gowska Teresa
Urodzona w 1926, zmar?a 7 lutego 2007. Dyplom uzyska?a w 1951 w PPWSP, gdzie studiowa?a malarstwo i techniki ?cienne pod kierunkiem m.in. W. Taranczewskiego.
W 1988 zosta?a profesorem. Chocia? uprawia?a przede wszystkim malarstwo sztalugowe, w latach 50, podobnie jak wielu innych tw�rc�w, zajmowa?a si? te? sztuk? monumentaln? (STAR�WKA GDA?SKA, 1953).
Tematyczne i formalne cechy malarstwa pozwalaj? zaliczy? je do interesuj?cych zjawisk z obszaru nowej figuracji. Nie jest to tw�rczo?? zaszufladkowan?, zamkni?ta w okre?lonym module, lecz pulsuj?ca ?wie?o?ci? odkry? kolorystycznych. Pod tym wzgl?dem wyr�?niaj? si? prace monochromatyczne z lat 70. (MONOCHROMATY). Warto zwr�ci? uwag? na wykorzystuj?ce motywy kompozycje powstaj?ce od lat 90. - konstruowane z lekko?ci?, wype?nione plamami ?wietlistych barw (ARBUZ CZERWONY, 1996), dekoracyjne, pe?ne wdzi?ku i humoru (KOT OBSERWATOR, 1995).
Artystka wykorzystuje w nich struktur? oraz barw? niezagruntowanego p?�ciennego podobrazia i kre?li znaki, operuj?c kilkoma zaledwie ruchami p?dzla. Prostota form, oszcz?dno?? ?rodk�w, rezygnacja z malarskiego wyrafinowania, ujawniaj? sum? do?wiadcze?, kt�rej istot? mo?na por�wna? do intensywno?ci
formu?y haiku. Bohaterami tych p?�cien s? pojedyncze elementy: jeden przedmiot.
Interesuj?co zaowocowa?o tak?e podj?cie przez P?gowsk? w latach 80. tematyki religijnej (w roku 1983 otrzyma?a I nagrod? w konkursie na obraz z motywem Zwiastowania).
Od 1963 roku malarka nale?a?a (honorowo - w efekcie pokazu prac w paryskiej Galerie Charpentier) do grupy Realites Nouvelles i Nouvelle �cole de Paris. Jest laureatk? nagrody nowojorskiej Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1990). Pisali o niej m.in.: Zdzis?aw K?pi?ski (w pracy z serii Wsp�?czesne malarstwo polskie, 1969) oraz Maciej Gutowski (w ksi??ce Teresa P?gowska, 1996). Okazj? do nowych publikacji stanowi?a rocznica 70. urodzin artystki, obchodzona w roku 2001.czyje dzie?a s? u nas wystawiane?
Jan M?odo?eniecJeden z najwybitniejszych tw�rc�w polskiej szko?y plakatu. Autor ponad 400 plakat�w, rysunk�w. Wybitny projektant graficzny i malarz. Urodzi? si? 8 listopada 1929 roku w Warszawie, zmar? 12 grudnia 2000 roku. Syn futurystycznego poety Stanis?awa M?odo?e?ca. W latach 1948-55 studiowa? grafik? i plakat w Wy?szej Szkole Sztuk Plastycznych na ul. My?liwieckiej w Warszawie (przemianowanej p�?niej na ASP)
w pracowni prof. H. Tomaszewskiego, u kt�rego uzyska? dyplom. Wsp�?pracowa? jako grafik z Central? Wynajmu Film�w, Biurem Wydawniczym Ruch, wieloma teatrami w Warszawie wydawnictwami Czytelnik, Wydawnictwem Literackim oraz czasopismami: Ekran, Miesi?cznik Literacki, Szpilki.
Laureat Ministra Kultury i Sztuki za tw�rczo?? z zakresie plakatu w 1969 roku. Zdobywca wielu nagr�d w kraju i zagranic?, m.in. na 1977 - III SYMFONIA BAIRD, br?zowy medal, na 8. MI?DZYNARODOWYM BIENNALE PLAKATU w Warszawie w 1980 roku z?oty medal w dziedzinie prac reklamowych za CEPELIAD? 78 oraz na Biennale Plakatu w Lathi, Finlandia (1983 - I nagroda).
By? wielokrotnym laureatem konkursu Najlepszy plakat Warszawy. M?odo?eniec, znany przede wszystkim jako grafik, by? r�wnie? ?wietnym malarzem. Lubi? malowa? na niewielkich formatach (A4), prostymi technikami jak np. tempera, cz?sto na papierze zeszytowym. Jego barwne tempery to pe?ne ?ycia uk?ady plam i linii, podporz?dkowane zawsze jakiej? wewn?trznej dyscyplinie.
Podobnie jak w pracach na papierze, r�wnie? i w obrazach nasycone plamy barwne zamyka? czarny kontur, czasem pojawia?y si? tu i �wdzie kropki i kreski. W swoim ?yciorysie Jan M?odo?eniec napisa?:
W ostatnich latach du?o maluj?. ?wiadomie staram si? malowa? rzeczy weso?e, gdzie kolor jest najwa?niejszy, a ?e to s? ptaszki, panegiryki na cze?? sztuki, to moja sprawa. Marz? mi si? obrazy nieprzedstawiaj?ce. Sam kolor. Ka?dy kolor jest dobry, aby we w?a?ciwym s?siedztwie.
W ostatnich lata M?odo?eniec malowa? przesycone lirycznym humorem prace, w kt�rych opowiada? o codziennym ?yciu z perspektywy w?druj?cego po ?wiecie ptaka. Artysta identyfikowa? si? z pospolitym wr�blem i podpisywa? swoje prace jako Jan Moineau, czyli Jan Wr�bel.Teresa P?gowska zawsze zdradza?a nieprzeci?tn? wra?liwo?? na barwy. W drugiej po?owie lat 50. wi?kszy nacisk k?ad?a na ekspresyjne warto?ci barwy. Tendencja ta znalaz?a rozwini?cie w kompozycjach z lat 60., powsta?ych w du?ej mierze pod wp?ywem P. Potworowskiego, z kt�rym zawar?a znajomo?? i wsp�?pracowa?a w latach pracy w gda?skiej PWSSP.
W przeciwie?stwie do Potworowskiego, kt�rego domen? by? pejza?, a z czasem wyros?e z niego malarstwo abstrakcyjne, P?gowska skupi?a si? na ludziach. W?a?nie w latach 60. jej malarstwo zdominowa? motyw silnie zdeformowanej, traktowanej skr�towo, ludzkiej (g?�wnie kobiecej) figury, ukazywanej cz?sto cz?sto tanecznych uk?adach.
Od tamtej pory posta? ludzka jest w tym malarstwie obecna jako pozbawiona rys�w indywidualnych zwarta, mocna sylweta (prace uk?adaj? si? w cykle: DNI, PRZEMOC, WN?TRZA ZAMKNI?TE, FIGURY MAGICZNE). Artystka ch?tnie operuje gwa?townymi spi?ciami sumarycznych kszta?t�w oraz kontrastami plam jednolitego koloru.
Przez t? umowno?? odbiera bohaterom jednoznaczny charakter. Cz?stokro? robi? oni wra?enie widm. W obrazach tych zaakcentowana jest przede wszystkim atmosfera intymnych zbli?e? i napi?? mi?dzy ukazywanymi osobami.Od chwili debiutu Teresa P?gowska bra?a aktywny udzia? w ?yciu artystycznym. W latach 50-54 uczestniczy?a w Og�lnopolskich Wystawach Plastyki. Pokaza?a te? swoje obrazy na Og�lnopolskiej Wystawie M?odej Plastyki w Arsenale w roku 1955.
W roku 1959 wzi??a udzia? w Biennale M?odych w Pary?u. Ju? w tym czasie da?a si? pozna? jako artystka wra?liwa przede wszystkim na d?wi?czno?? barwy (podczas wystawy w Arsenale otrzyma?a nagrod? za ca?o?? prac). Cecha ta ??czy?a jej malarstwo z tradycj? kolorystyczn?, kontynuowan? przez grono pedagog�w gda?skiej PWSSP,
czyli w tzw. szkole sopockiej. Wsp�?praca z tym gronem zaowocowa?a te? powstaniem obrazu MANIFESTACJA 1-MAJOWA W 1905 R. (1952) - jednego z najbardziej znanych przyk?ad�w realizmu socjalistycznego, kt�ry P?gowska malowa?a wraz z J. Wody?skim.
Obraz ten by? jednak ewenementem w jej tw�rczo?ci: od poetyki socrealizmu odesz?a radykalnie i nieodwo?alnie.

• Start
• O co chodzi?
• Napisz artykuł
• Spis artykułów
• RSS